rck_kalmar_etap_l

projekt:

  • 2005
  • arch.Miłosz Raczyński, arch.Marek Sietnicki

realizacja:

  • 2008

inwestor:

  • miasto_kołobrzeg

lokalizacja:

  • kołobrzeg_ul. solna

info:

  • W projekcie należało uwzględnić konieczność pozostawienia istniejącej bryły kina „Kalmar” oraz spełnić szczegółowe wymagania funkcjonalno - powierzchniowe precyzyjnie określone przez organizatora . Wstępne założenia ideowo – projektowe, skierowaliśmy w stronę teoretycznych rozważań na temat pojęcia kultury jako zjawiska funkcjonującego w określonych realiach współcześnie otaczającej nasz rzeczywistości.
  • Projekt miał odzwierciedlać złożoność jej charakteru, kładąc szczególny nacisk na jej dwoistość, wyrażaną z jednej strony zamkniętym hermetycznym charakterem spektakli, rodzajem swoistego misterium kontaktu ze sztuką, z drugiej, sztuką popularną, wszechobecną, dostępną i otaczającą nas ze wszystkich stron.
  • Powstała więc koncepcja dwóch brył będących rodzajem negatywu, wzajemnym wizualnym zaprzeczeniem. Pierwsza, osnuta tajemnicą bryła istniejącego budynku starego „Kalmara” (bud. A), zamknięta, ciemna, stanowiąca próbę odzwierciedlenia hermetycznej, nieco niedostępnej sfery kultury. Druga, pokazująca na zewnątrz całą swoją zawartość, bryła nowego „Kalmara” (bud. B), będąca metaforą kultury pop, masowej, dostępnej dla wszystkich, wychodzącej do widza.
  • Przeznaczenie obiektu: Sala koncertowo - teatralna wraz z częścią socjalno - techniczną oraz funkcje uzupełniające i administracyjne.
  • Zaprojektowany budynek Regionalnego Centrum Kultury składa się zasadniczo z dwóch brył w formie prostopadłościanów o identycznych gabarytach: zamkniętej, ciemnej bryle sali koncertowo - teatralnej (budynek „A”) oraz przylegającego przeszklonego otwartego pawilonu (budynek „B”), mieszczącego sale prób, małą cenę i pomieszczenia dodatkowe, a w parterze kawiarnię.
  • Budynek „A” z główną salą koncertowo teatralną został zaprojektowany jako modernizacja istniejącego budynku starego „Kalmara”. Składa się z budynku głównego w obrysie istniejącej sali kinowo – teatralnej ze sceną główną i zapleczem scenicznym oraz niewielkiej sześciennej dobudówki od strony południowej, mieszczącej pomieszczenia zaplecza sceny.
  • Poprzez swój wygląd, zamkniętego, sprawiającego wrażenie niedostępnego, ciemnego prostopadłościanu (elewacja z blachy cynkowo tytanowej patynowanej na kolor grafitowy) o regularnej, czytelnej formie, reprezentować ma hermetyczną i nieco niedostępną sferę kultury. Ma być pewnego rodzaju sacrum sztuki dziejącej się w jego odizolowanym wnętrzu. Budynek „B” w formie szklanego prostopadłościanu został zaprojektowany od podstaw w miejscu istniejących przybudówek głównego budynku kina „Kalmar”. Jego bryła jest wynikową założeń projektowych: konieczności umieszczenia, niezbędnej funkcji w obiekcie, który swoimi gabarytami dorównać miał bryle starego „Kalmara” a jednocześnie poprzez swoją formę umożliwić miał obserwację zdarzeń i relacji przestrzennych zachodzących w jego wnętrzu.
  • Powstał więc mniejszy budynek, o regularnie rozmieszczonej, gęsto upakowanej funkcji, umieszczony wewnątrz dużego, szklanego, „pudła”. Efektem tego było pozostawienie dużej ilości pustej przestrzeni „otaczającej” mały budynek, a to z kolei pozwoliło na swobodne lokalizowanie w niej takich funkcji jak komunikacja, kawiarnia, czy przestrzeń wystawowa na jego dachu.
  • Szklana powłoka fasady nowego „Kalmara”, ukazuje zatem całą zawartość wnętrza. Jest formą „opakowania”, szklanej gabloty, prezentującej mniejszy obiekt umieszczony w jej wnętrzu wraz z relacjami przestrzennymi zachodzącymi między nimi. To alegorią współczesnej kultury-pop, masowej, powszechnie dostępnej, wychodzącej do swojego widza. Główna elewacja (północna) to rodzaj ekranu, na którym widać zarówno kawiarnię rozciągniętą wzdłuż całej elewacji, jak i poszczególne sale prób, sale wystawowe i konferencyjne, które po otwarciu żaluzji stają się małymi scenami otwartymi na park i ulicę. Pomiędzy jasnym a ciemnym znajduje się strefa uczestnika - foyer. To otwarta przestrzeń spinającą dwa budynki, dwa światy kultury. Pełniąc rolę bufora, dzięki systemowi ramp i galerii zawieszonych w pustej przestrzeni, umożliwia jednocześnie korzystanie z obu tych światów.
  • powierzchnia zabudowy: 1.399,88m² powierzchnia użytkowa: 2845.21m2, kubatura: 18681,40m3

rzut:

: