W projekcie należało uwzględnić konieczność pozostawienia istniejącej bryły kina „Kalmar” oraz spełnić szczegółowe wymagania funkcjonalno - powierzchniowe precyzyjnie określone przez organizatora . Wstępne założenia ideowo – projektowe, skierowaliśmy w stronę teoretycznych rozważań na temat pojęcia kultury jako zjawiska funkcjonującego w określonych realiach współcześnie otaczającej nasz rzeczywistości.
Projekt miał odzwierciedlać złożoność jej charakteru, kładąc szczególny nacisk na jej dwoistość, wyrażaną z jednej strony zamkniętym hermetycznym charakterem spektakli, rodzajem swoistego misterium kontaktu ze sztuką, z drugiej, sztuką popularną, wszechobecną, dostępną i otaczającą nas ze wszystkich stron.
Powstała więc koncepcja dwóch brył będących rodzajem negatywu, wzajemnym wizualnym zaprzeczeniem. Pierwsza, osnuta tajemnicą bryła istniejącego budynku starego „Kalmara” (bud. A), zamknięta, ciemna, stanowiąca próbę odzwierciedlenia hermetycznej, nieco niedostępnej sfery kultury. Druga, pokazująca na zewnątrz całą swoją zawartość, bryła nowego „Kalmara” (bud. B), będąca metaforą kultury pop, masowej, dostępnej dla wszystkich, wychodzącej do widza.
