Bryłę budynku projektuje się w układzie równoległym w stosunku do ul. Rafińskiego w oparciu o kierunek północ – południe, w centralnej części działki. Tym samym główne elewacje budynku przebiegają równolegle do południowej i północnej granicy projektowanego terenu.
Forma oraz lokalizacja projektowanej zabudowy, a także czytelny układ zagospodarowania terenu uzupełnia i podtrzymuje istniejącą kompozycję otaczającej przestrzeni.
Projektowana bryła budynku wizualnie zachowuje i odwzorowuje szerokości frontów historycznej parcelacji zgodnie z wyznaczonymi w MPZP nieprzekraczalnymi i obowiązującymi liniami zabudowy. Wejścia główne do zachodniego i wschodniego skrzydła zabudowy od strony ul. T. Rafińskiego, zlokalizowane są w osiach części elewacji frontowej umieszczonej w obowiązujących liniach zabudowy.
Założoną tektonikę budynku osiągnięto poprzez jego zróżnicowaną wysokość, zastosowanie ryzalitów i logii w elewacji frontowej, a także czytelne podziały między kondygnacjami i zwieńczenie budynku uzyskane poprzez wysunięte przed linie zabudowy gzymsy - zgodnie z wyznaczonymi w MPZP liniami zabudowy.
Północną elewację budynku zaprojektowano „kaskadowo/tarasowo” w formie cofnięć dwóch najwyższych kondygnacji i „schodkowego” stropu nad klatką schodową w sposób uniemożliwiający przesłanianie pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi zlokalizowanych w budynku znajdującym się na dz. 85.
Budynek kryty jest dachem płaskim, a jego układ, gabaryty i forma dopasowuje się skalą do budynków zlokalizowanych w bezpośrednim sąsiedztwie. Jednocześnie, poprzez zastosowanie materiałów wykończeniowych o wysokiej jakości estetycznej i przeszklenie części elewacji frontowej, umieszczonej w nieprzekraczalnej linii zabudowy od ul. T. Rafińskiego, na powierzchni ponad 70% powierzchni ściany, jego bryła stanowi on współczesną propozycję zabudowy pensjonatowej inspirowanej formami obiektów modernistycznych
