marinos
projekt:
- 2003
- arch. Miłosz Raczyński, arch. Marek Sietnicki
realizacja:
- 2005
inwestor:
- M.T.
lokalizacja:
- świnoujście_ul.Konopnicka
powierzchnia:
- pow. terenu działki: 915,0 m²
- pow. zabudowy: 236,0 m²
- pow. użytkowa: 606,0 m²
- pow. całkowita: 710,0 m²
- kubatura: 2682,0 m3
info:
- Zgodnie z decyzja o warunkach zabudowy całość działki przeznaczona była na cele wypoczynkowe. Dodatkowo działka objęta była strefą ochrony konserwatorskiej ze względu na spójne założenie urbanistyczne dzielnicy nadmorskiej. W bezpośrednim sąsiedztwie dominuje bowiem zabudowa willowa z przełomu XIX i XX wieku.
- Zaprojektowaliśmy trzykondygnacyjny budynek o płaskim dachu i rozczłonkowanej bryle wpisującej się pomiędzy istniejące drzewa, dostosowując jego gabaryty do otaczającej zabudowy, nie popadając przy tym w śmieszność pseudo zabytkowości.
- Główne założenia autorskie oparte zostały na schemacie funkcjonalnym będącym wynikiem zaplanowanego rozczłonkowania bryły i utworzonego wewnętrznego patia o charakterze rekreacyjnym. Forma budynku nawiązywać miała do rozwiązań współczesnej architektury neomodernistycznej, a zaproponowane rozwiązania formalno-bryłowe zostały zaakceptowane przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków już na etapie koncepcji. Tym samym okazało się, że można wpisać się w unikatową przestrzeń uzdrowiska bez stosowania bezpośrednich cytatów z budynków historycznych.
- Oczekiwania Inwestora: uzasadniona ekonomiczne intensywność programu w połączeniu z niewielka powierzchnią działki.
- Cel nadrzędny: wykorzystać maksymalnie powierzchnie działki a jednocześnie pozostawić jak najwięcej wolnego terenu. Utrzymać charakter nadmorskiego parku leśnego: sosny piasek, trawa na wydmach.
- Sprzeczność: z jednej strony dążenie do wpisania się w otoczenie, zachowanie atmosfery nadmorskiego lasu, z drugiej chęć maksymalnego wykorzystania powierzchni. Wymusiło to konieczność spiętrzenia elementów funkcjonalnych, które w połączeniu z założoną przestrzennością obiektu i strefowaniem dostępności do budynku doprowadziło do wytworzenia przestrzeni wpisującej się w naturę. Zrezygnowano z zamkniętych ciągów komunikacji wewnętrznej a rozwiązanie ich jako otwartych przestrzeni wykonanych z naturalnych materiałów pozwoliło uzyskać efekt bezpośredniego kontaktu z naturalnym otoczeniem. Mieszkańcom dano tym samym możliwość kontaktu z naturą a właściwie jej odczuwania bezpośrednio za progiem swojego apartament. Stworzono miejsce w którym można chodzić boso i wystarczy uchylić okno żeby poczuć, ze jest się nad morzem mając sosny „na wyciągnięcie ręki”.
:
:
:
:
:
:
