Apartamenty Bałtycka zlokalizowano na zachodnim, otoczonym lasem skraju Świnoujścia. Układ i formę budynków zaprojektowano ze względu na dopasowanie się do skali budynków sąsiednich. Z tego samego powodu w odmienny sposób zaprojektowano ostatnią kondygnację budynku cofając ściany z linii elewacji. Dwa budynki wraz z otaczającą zabudową wzniesioną w ostatnich latach tworzą spójny kwartał zabudowy. Miedzy bryłami apartamentów o rzutach w kształcie odwróconych ku sobie liter L, powstał obszerny zielony dziedziniec, na którym udało się zachować istniejące drzewa. Jako nadrzędne założenie przyjęto dopasowanie obiektu do charakteru lasu nadmorskiego przyległego do terenu inwestycji. Dla lepszego wpasowania w leśny charakter działki zastosowano naturalne materiały wykończeniowe takie jak drewno na elewacji ostatniej kondygnacji czy płytka klinkierowa i cegła klinkierowa na pozostałych elewacjach. Dylemat: Pogodzenie zrozumiałej ze względów komercyjnych tendencji do maksymalizacji powierzchni przeznaczonej na sprzedaż z założoną elegancją i logiką formalną budynku. Istotna była także kwestia osiągnięcia gęstości i fakturowej sensualności pasującej w naszym odczuciu do nadmorskiego, wypoczynkowego charakteru budynku. Aby zminimalizować wrażenie monumentalności, jakie daje symetryczny plan założenia i stworzyć poczucie kameralności elewacje czterokondygnacyjnych budynków mają podziały wynikające z logicznej przestrzennej gry czterech brył, z których składa się każdy budynek. Charakteryzują się odrębną kolorystyką, użytymi materiałami i układem. Użyto czterech podstawowych surowych materiałów (szara cegła, drewno, grafitowy klinkier i biały tynk) przypisując je czterem wyjściowym bryłom w kształcie litery „L”. Ostateczna forma jest więc efektem wzajemnego przenikania się tych brył nieznacznie przesuniętych względem siebie. Pozwoliło to na zachowanie logiki konstruowania formy i rozkładu materiałów, a uzyskana w efekcie nałożenia i przenikania skomplikowana tektonika na zredukowanie skali budynku. Dodatkowo, w ramach poszukiwania właściwej gęstości wyrazu, nałożyliśmy na bryłę wtórne podziały, które pozwoliły uzyskać wyrazisty, światłocieniowy efekt plastyczny, pozwalający na złamanie symetrii elewacji frontowych.
